Weer thuis

Vanmorgen hebben we Han dus opgehaald nadat we het huis versierd hadden met slingers, ballonnen en een vlag die Rosanne gehaald had.
Han kon meteen mee. In een rolstoel naar beneden en in de auto. Dat was wel erg vermoeiend voor hem. Thuis stond het bed in de woonkamer voor hem klaar.
's Middags is hij zelf de trap op en af gegaan om te douchen. Ook dat ging soepel. Geweldig!
De klachten die Han nu heeft zijn: een oog dat niet goed sluit en niet mee knippert. Daarom moet hij telkens druppelen en 's nachts met een oogglas slapen. Een gevoelige buikwond, een hoofdwond waarvan de hechtingen over 2 weken eruit mogen, zeer stuitje, vermoeidheid en wat onzeker nog met lopen.
Na 5 dagen ziekenhuis, zullen nog weken van herstellen volgen en maanden van revalidatie. Han is er nog niet maar het begin is voorspoedig.
We gaan nu bijkomen van een heftige week vol van emoties en spanningen.
Even rustig aan.
We zijn heel blij met alle berichtjes, kaarten, bloemen, fruit en bemoedigende woorden. Dank jullie wel!

.