Zijn stem die eerst heel anders klonk door alle slangetjes die in zijn keel hadden gezeten, klinkt weer gewoon. De wonden op hoofd en buik genezen goed en maandag gaan de hechtingen eruit.
Vorige week zaterdag grapte Han dat we wel even bij het voetbalveld bij Vincent konden kijken. Dat was natuurlijk niet de bedoeling, maar vandaag hebben we twee keer een stukje gelopen met de honden. Vermoeiend maar lekker. Wel met een muts op want anders doet de wond zeer van de kou. Wat wel opviel is dat Han moeite heeft om geluiden te plaatsen. Door de eenzijdige doofheid weet hij vaak niet waar het geluid vandaan komt. Dat is wel lastig voor hem.
Vanuit Leiden hebben ze gebeld om te vragen hoe het ging. Zijn oog sluit nog niet goed en Han knippert met links minder. Ook doet zijn mondhoek nog niet wat hij wil. Zijn smaak is ook anders en grote happen kan hij nog niet nemen. Wat betreft zijn aangezicht adviseren ze om te wachten met mimetherapie. We hebben een afspraak voor 12 mei bij Dr. Koot, de neurochirurg. Voorlopig is het dus alleen rusten en herstellen. En dat dat nodig is heeft Han afgelopen week gemerkt. Na 5 dagen met aardig wat aanloop was het donderdag en vrijdag even op. Deze dagen heeft hij veel geslapen. Het bed in de woonkamer gebruikt hij veel. Het is voor hem wel erg wennen dat hij rustig aan moet doen. Afgelopen week ging iedereen weer zijn eigen dingen doen. Vincent is weer naar Duitsland, naar het vogelpark vertrokken. Dan is het best lastig voor hem dat hij niet veel anders kan dan op bed liggen, slapen en wat bladeren in tijdschriften. Lezen is nog lastig. Zijn zicht is minder dan voor de operatie. Maar Han kan inmiddels wel weer een beetje fluiten dus het wordt beter ☺
We hebben heel veel kaarten gehad. En het huis staat vol bloemen.
Zelfs Jochem Myjer heeft aan hem gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten