Zeven weken verder.....

We zijn inmiddels bijna zeven weken na de operatie en het gaat nog steeds vooruit. Het slapen zonder oogglas gaat prima, mijn oog blijft er goed uitzien, wel overdag nog druppelen om uitdroging tegen te gaan. Het enige zichtbare is nu nog dat mijn linker oor meer naar buiten staat dan rechts en hij is nog steeds gevoeliger dan rechts. Nog geen helm op gehad.
Afgelopen vrijdag voor het eerst in mijn leven bij de bedrijfsarts geweest. Hem het hele verhaal verteld en gezegd waar ik op dit moment sta voor wat betreft het herstel, hij was behoorlijk onder de indruk van mijn verhaal en ook dat het herstel zo positief verloopt. Ook tegen hem verteld dat ik zelf graag advies en begeleiding wil over hoe nu terug te keren op je werk. Ook dit heb ik nog niet eerder meegemaakt, en ik weet dat ik soms te veel en té snel wil.
Hij was zoals gezegd positief over mijn herstel, we hebben afgesproken om de komende tijd te proberen om mijn conditie en energie weer op peil te krijgen. Dus het slapen overdag af te bouwen, als dat gaat, om zo hele dagen mee te draaien. De conditie weer op te bouwen door meer te wandelen en te fietsen.
Inmiddels is ook het bed uit de woonkamer het was goed om dit te hebben zeker in het begin heb ik er véél gebruik van gemaakt, maar er komt een tijd van gaan en die is nu gekomen.
De eerste afspraak in het LUMC is 12 mei bij Dr. Koot, de verwachting is dat hij zal aangeven dat alles goed gaat en dat ik weer voorzichtig kan gaan starten met werken. Als dat zo is zal ik, in overleg met Tervoort, weer gaan starten met werken. Ik denk niet dat dit gelijk voor 40 uur in de week zal zijn, maar eerst een paar halve dagen. In overleg met mijn werk zullen we hier een schema voor bedenken. Alles is uiteraard afhankelijk van mijn gezondheid, als die goed blijft gaan kunnen we vooruit blijven kijken.
Vandaag voor het eerst weer op de motor gereden en dat ging ook goed.
Het is dus weer een stap naar een algeheel herstel, en dat voelt goed.

5 5 5

5 5 5

De eerste keer dat we dr. Van der Mey spraken vertelde hij over het herstel van een brughoektumor operatie,: 5 5 5
5 dagen ziekenhuis
5 weken herstellen van de operatie
5 maanden revalideren
Het lijkt erop dat hij gelijk heeft 😄

Het is maandag 5 weken geleden dat Han geopereerd 👳is. Na 5 dagen mocht hij naar huis. Nu na 5 weken gaat het erg goed. Het herstel verloopt prima.
Vannacht slaapt hij voor het eerst zonder oogzalf en oogglas want zijn oog sluit goed als hij slaapt. Han heeft geen last meer van oorsuizen.
Hij ziet er weer steeds meer uit zoals voor de operatie. Zijn oog knippert steeds vaker mee en staat niet meer zo wijd als in het begin. Zijn oor staat nog niet gelijk aan zijn rechter maar dat zal ook wel goed komen. Het litteken verdwijnt steeds meer onder zijn haar. De kapper moest deze week wel voorzichtig doen met knippen. Het oor doet ook nog steeds pijn. Geen idee wat ze daarmee gedaan hebben tijdens de operatie maar hij voelt nog steeds beurs aan. De kilo's komen nog niet zo snel terug maar zijn lichaam zal die energie wel nodig hebben voor zijn herstel want hij eet goed. Zijn stuitje is nog steeds pijnlijk. Lang zitten is niet fijn.

Han loopt weer zekerder en met de honden 🐕🐕 loopt hij dagelijks een stukje verder. Dat is mooi want wat betreft zijn conditie heeft hij wel een jassie uitgedaan.
Vorig weekend voor het eerst op de fiets 🚴 Nog wat onwennig maar het ging! Vandaag ging dat al beter.
Na overleg met het LUMC mag hij ook weer autorijden 🚗. Ook dit ging goed.
Zijn doofheid zal wel meer tijd nodig hebben om aan te wennen. En ook voor ons als omgeving moet daaraan wennen. In grotere groepen is het lastig en vermoeiend om alles te volgen.

Woensdag heeft Han zijn 53ste verjaardag gevierd. Ik zag dit kaartje en vond hem wel toepasselijk want beide dingen kan hij sinds kort weer.

We hebben het rustig gehouden want de vermoeidheid is eigenlijk zijn grootste klacht en vijand. Als Han iets gedaan heeft is hij snel moe. Daar zal die laatste 5 van dr. Van der Mey wel mee te maken hebben. 5 Maanden revalideren. Het zal voor hem wel moeilijk zijn te accepteren dat die vermoeidheid nog wel zal blijven. Uiterlijk zie je steeds minder maar toch ben je niet de oude. Ook zijn omgeving zal dat merken. Sowieso denken wij dat de operatie een breekpunt zal blijven. Het leven voor en na de operatie. Je staat toch anders in het leven en beseft meer wat echt belangrijk is; een mooi gezin, goede gezondheid en plezier in je werk. 

Zelf ben ik weer weer begonnen met werken. Maandags en dinsdags ga ik weer heen. Ik werk ondersteunend en breidt elke dag dat ik werk met een uur uit. Volgende week dus telkens 4 uur. Verder bezin ik mij op mijn toekomst zodat ik niet weer overbelast raak door de werkdruk van het onderwijs. 

We wensen iedereen een fijn weekend met mooi weer 🌞 want dan hebben wij dat ook 😉