En dan is het zo ver. Na een paar spanende dagen waarbij we bang waren om weer afgebeld te worden, gingen we naar Leiden. Jelle en Zoë, Han en ik met de trein. (Zoë reed door naar Wageningen) Rick, Vincent en Rosanne met de auto . Jelle en ik checkten in bij het Hampshire hotel waarna we met z'n allen naar de afdeling neurologie (J11 Q) gingen waar Han kon inchecken. Hij ligt vannacht in kamer 112 ☺. Nou dan kan hem niks gebeuren toch?
Han ligt op een 4 persoonskamer met 2 oude mensen. Hij moest nog bloed geven, bloeddruk meten en starten met zijn medicijnen. Dexamethason en wat rustgevends. Ook kreeg hij een tromboseprik 💉. We hebben met een zak chips en wat cabaret het zaterdagavondgevoel nagespeeld in de familiekamer 😁. Maar dan komt toch het moment om weg te gaan. Voor Rosanne, Vincent en Rick lastig want zij zien Han morgenavond op de intensivecareafdeling pas weer. En dat is wel heftig. Jelle en ik gingen naar het hotel. Morgen gaan we rond half 7 weer naar het ziekenhuis. Om 7.15 gaan we met Han mee tot de operatiekamer en begint het grote wachten. Ik verwacht dat de chirurg niet voor 19.00 belt. Het kan zelfs daarna nog uren duren. We zullen geduld moeten hebben. Jelle en ik gaan wel terug naar huis. Hier heeft het wachten toch geen zin. We gaan na het belletje van de chirurg naar de intensivecareafdeling.
We willen wel iedereen bedanken die met ons meeleeft. Gezien het grote aantal reacties, bloemen, bezoekjes en berichten zijn dat er wel heel veel. Dat voelt goed. 😊
Heel veel sterkte en geluk, ik duim heel hard dat het goed gaat. 😘
BeantwoordenVerwijderenHij heeft mijn profiel er niet bij gezet.ik ben Ria de Jager
BeantwoordenVerwijderen