Ze hebben het tot het einde spannend voor ons gehouden.....
6.45 aankomst bij Han in het ziekenhuis
7.00 Han neemt zijn laatste medicijnen
7.15 tijd waarop Han opgehaald zou worden om naar de OK te gaan. Maar dat gebeurde niet. Dan krijg je al wat kriebels in je lijf.
7.30 een vrouwelijke arts meldt zich: "Sorry, maar ik heb een vervelende mededeling. Er is geen bed op de intensivecareafdeling beschikbaar. Het is nog niet duidelijk of u ook naar Mediumcare zou kunnen. Het is een risicovolle operatie waarbij geen risico's genomen worden. U heeft maximale nazorg op IC nodig. Er wordt druk overlegd. Maar houdt u er rekening mee dat de operatie hoogstwaarschijnlijk niet doorgaat. Er staat een team van 13 mensen klaar op de OK, we doen wat we kunnen."
Op dat moment weet je niet wat je hoort. En je denkt, dit kan niet waar zijn. Moet Han dan zijn kleren aantrekken en met de trein mee teruggaan om vervolgens te wachten op een nieuwe oproep. Dat kan weer weken duren.
Er bleef niets anders over dan te wachten op de arts.
8.30 Een club artsen meldt zich in de kamer. We vragen of ze al iets weten. Nee nog niet maar dr. Koot is druk aan het bellen.
Han oppert nog of hij na de operatie niet naar een ander ziekenhuis gebracht kan worden om daar op de intensivecareafdeling te verblijven. Nee luidt het antwoord. We zijn hier gespecialiseerd in brughoektumoren. De nazorg kan alleen hier.
9.00 Uiteindelijk komt er een zuster met omhoog gestoken duim naar binnen. Han kan naar de OK. Ze hebben blijkbaar iets kunnen regelen.
Toen ging het snel...met het bed naar de OK, afscheid in de gang. Een heftige start van de dag met een vertraging van 2 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten