19 november gingen we alweer voor de derde keer naar Leiden. Dit keer voor een bezoek aan de radioloog dr. Coremans. Zij zou ons uitleg geven over een eventuele bestraling van de bht.
Al snel bleek dit ook geen optie te zijn. In de Brughoektumor zitten cysten die gevuld zijn met vocht. De randen van de cysten zijn ook tumorcellen. Dr. Coremans gaf aan dat dit lastig te bestralen is. De kans dat ze iets mist of overslaat is groot. Ook wordt ze altijd wat nerveus van cysten. Vocht dat vrijkomt bij bestralen kunnen ze verwijderen m.b.v. o.a. medicatie. Dat geldt niet voor het vocht in de cysten. Daarnaast gaat het ook om een grote tumor. Kortom bestralen is ook geen optie.
Enigszins tevreden gingen we weer op huis aan. Opereren had toch onze voorkeur. Dan ben je er waarschijnlijk meteen zo goed als vanaf. Bij bestralen blijft hij zitten. Dit is ook emotioneel best lastig. Je blijft doorlopen met zo'n ding in je hoofd. En pas na een jaar na bestraling kunnen ze zien of het zin gehad heeft. Dat is best lang om te wachten. Blijkt dat de bestraling niet voldoende is geweest dan moet je alsnog geopereerd worden en dan wordt het nog lastiger.
Ik had inmiddels het boek van Bart Chabot gelezen en dat was geen prettig verslag. Hij is ook bestraald.
Het wachten is nu op het bezoek aan de neuroloog op 3 december. Dan hopen we antwoorden op onze vragen te krijgen en misschien wel een datum voor de operatie te horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten